Η κυβέρνηση επικαλείται την ατομική ευθύνη. Πού πήγε η ατομική ευθύνη των βουλευτών της; Γιατί ανοίγουν τα σχολεία και όχι η Βουλή;

Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή η πανδημία θα μεθοδεύσει νέες μεθόδους διακυβέρνησης. Αυτό δεν προκύπτει, φυσικά, από συνωμοσιολογικές φαντασιώσεις, αλλά από την ίδια τη φύση της κοινωνικής αλλαγής. 

Του Γιώργου Τάττη

Ομολογουμένως, ο κοινωνικός μετασχηματισμός επιταχύνεται όταν έρθει ένα ‘τυχαίο΄γεγονός που συνταρράσει τα ήδη κουνημένα θεμέλια του παλαιού κόσμου. Και εξηγούμαι. Αυτές τις μέρες, συμβαίνει κάτι που πραγματικά έπρεπε να απασχολήσει μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Η Βουλή, λοιπόν, αποφάσισε να μην προχωρήσει σε διά ζώσης συνεδρίες, μέχρι νεωτέρας. Πληροφορίες λένε ότι μετά το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα θα συζητηθεί.

Αυτό εγείρει σοβαρά ζητήματα δεοντολογίας και δημοκρατίας. Προφανώς, είναι προβληματικό να σπρώχνεις στο ‘ξεκλείδωμα’ κοινωνία και οικονομία, στέλνοντας τον κόσμο πίσω στις δουλειές του, ενώ οι 56 βουλευτές να απολαμβάνουν του προνομιακού δικαιώματος της ‘ασφάλειας’ για άλλο τόσο. Οι συμβολισμοί μιας τέτοιας ενέργειας ενέχουν μια βαθειά διάκριση. Οι όποιες δικαιολογίες για χρόνο προετοιμασίας πέφτουν στο κενό, αφού η 1η φάση ανακοινώθηκε μέρες πριν.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: ΒΟΥΛΗ: Ούτε την 21η Μαϊου θα γίνουν δια ζώσης συνεδριάσεις - ‘Η κατάσταση μυρίζει δικτατορία’ - Δηλώσεις από επηρεαζόμενους βουλευτές

Αυτή την περίοδο, οι επιτροπές γίνονταν υπό μορφή τηλεδιάσκεψης. Οι ολομέλειες γίνονταν δια ζώσης, αλλά με τη συμμετοχή μόνο 19 -22 βουλευτών και με συνοπτική ψήφιση. Στην περίπτωση που δεν υπήρξε ομοφωνία, οι άλλοι βουλευτές μπήκαν ψήφισαν και βγήκαν. Οι βουλευτές των άλλων κομμάτων φωνάζουν ότι είναι ανεπίτρεπτο να μην τοποθετούνται επαρκώς, να μην κάνουν τροπολογίες, να ψηφίζει ένας για άλλους τόσους κοκ.

Το κυβερνών κόμμα και ο Πρόεδρος της Βουλής, παρά τις εξαγγελίες περί βούλησης για άμεσο άνοιγμα, πέφτουν σε νοηματικές παγίδες. Ο κ. Τορναρίτης, δήλωσε ότι ‘έχουμε δει ότι οι τηλεδιασκέψεις είναι πολύ παραγωγικές, ιδίως όταν στη συνεδρία μετέχουν λίγα άτομα. Με αυτό τον τρόπο, κερδίζει και ο φορολογούμενος παραγωγικό χρόνο. Δεν πρέπει να πετάξουμε τις ευκαιρίες, αλλά να τις δυναμώσουμε‘‘. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο κ. Συλλούρης μας είπε ότι ‘ο ρόλος της τεχνολογίας είναι πολύ ωφέλιμος και πρέπει να εξελιχθεί’.

Δειλά δειλά, λοιπόν, ξεκινάει μια συζήτηση που αποσκοπεί στον ‘εξορθολογίσμό’ ή στον εκσυγρονισμό (κατά τον κ. Συλλούρη) της διαδικασίας στη βουλή, εντάσσοντάς την σε ένα τσακ-μπαμ κανονιστικό πλαίσιο. Μία μορφή υβριδικής δημοκρατίας, που περιορίζει την κοινωνική εμπειρία σε μορφές τηλε-ζωής.

Έλα όμως που η δημοκρατία δεν χωράει εκπτώσεις. Ούτε μείωση των συμμετεχόντων, ούτε διαδικασίες εξπρές, ούτε αναμονές σε ηλεκτρονικά κουτάκια, ούτε mute και unmute. Η Βουλή είναι η γιορτή της δημοκρατίας, πρέπει να ειναι προσβάσιμη στους δημοσιογράφους, με άμεση επαφή των δρώντων υποκειμένων. Δεν είναι επιχείρηση, δεν την μετράς με εργατοώρες, δεν την τοποθετείς σε ανέραστα διαδικτυακά παράθυρα ενός δυστοπικού κόσμου.

Υπάρχουν, μάλιστα, και φωνές εντός της κοινωνίας, που υπεραμύνονται των τηλεδιασκέψεων, υποστηρίζοντας ότι θα γλυτώσουμε από τον μπελά του λαϊκισμού.Το δικαίωμα του άλλου στην έκφραση της άποψής του, βαφτίζεται λαϊκισμός και τελειώσαμε. Πετιέται στον κάδο της ιστορίας, μαζί με την.... δημοκρατία. Και η πανδημία, τελικά, μετατρέπεται σε προνομιακό πεδίο μετασχηματισμού, με τον τεχνοκρατικό ολοκληρωτισμό να καραδοκεί.

Εμείς θέλουμε συζητήσεις, τοποθετήσεις, διαφωνίες, επανατοποθετήσεις, τροπολογίες και ανατροπές. Έτσι διαμορφώνουμε άποψη, έτσι σχετιζόμαστε, έτσι γινόμαστε ‘κοινωνοί‘ της δημοκρατικής διαδικασίας. Δε θέλουμε την Βουλή να πρωτοπορεί στην αποσάθρωση των κοινωνικών δεσμών.

Το αποτέλεσμα των ψηφισμάτων είναι το τελευταίο. Σαν κοινωνία, χρειαζόμαστε τον δρόμο, όχι την Ιθάκη.

 

 

Ειδήσεις σήμερα:

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις