Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Ευθύμιος Δίπλαρος, παραδέχθηκε μιλώντας στις «Τομές στα γεγονότα» του ΣΙΓΜΑ, ότι το κόμμα δεν έχει ακόμη καταφέρει να «κλείσει τις πληγές του». Η αναφορά αυτή δεν ήταν τυχαία. Αντανακλά την αίσθηση μιας παρατεταμένης εσωστρέφειας, που, παρά τις προσπάθειες εξωραϊσμού, παραμένει αισθητή στη βάση. Οι μήνες που ακολουθούν, όπως ο ίδιος σημείωσε, θα είναι καθοριστικοί για την επαναφορά της εμπιστοσύνης και της ενότητας ανάμεσα στα μέλη και τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του κόμματος.
Οι εσωκομματικές εκλογές και το τεστ της Λεμεσού
Στο εσωτερικό του ΔΗΣΥ, οι διαδικασίες για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων έχουν ήδη φέρει στην επιφάνεια τις πρώτες εντάσεις. Η επαρχία Λεμεσού αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εκεί, το ενδιαφέρον για συμμετοχή ξεπέρασε τις διαθέσιμες θέσεις, οδηγώντας αναπόφευκτα σε εσωκομματική αναμέτρηση. Έντεκα υποψήφιοι θα διεκδικήσουν εννέα θέσεις, σε μια διαδικασία που έχει ήδη προσδώσει χαρακτήρα άτυπης «προκριματικής εκλογής».
Παρά τις προσπάθειες της ηγεσίας να αποφευχθεί η ψηφοφορία μέσω συναινετικών αποσύρσεων, τελικά δεν βρέθηκε κοινός τόπος. Το αποτέλεσμα είναι ένα μικρό, αλλά ενδεικτικό τεστ για το κατά πόσο το κόμμα μπορεί να διαχειριστεί τον εσωκομματικό ανταγωνισμό. χωρίς να αναβιώσουν παλιές αντιπαλότητες. Το θετικό, είναι πως μέχρι στιγμής δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα εσωστρέφειας ή οξύτητας. Ωστόσο, η τελική έκβαση της διαδικασίας θα δείξει αν οι ισορροπίες παραμένουν εύθραυστες ή αν το κόμμα βαδίζει προς μια νέα περίοδο συνεννόησης.
Η διαδικασία θα διεξαχθεί το ερχόμενο Σάββατο, με συμμετοχή των μελών σε δώδεκα εκλογικά κέντρα. Οι κανόνες είναι αυστηροί: Προσωπική ψήφος, από πέντε έως εννέα σταυροί προτίμησης.
Η δυστοκία στη Λάρνακα και οι διαφορετικοί ρυθμοί
Την ώρα που η Λεμεσός εμφανίζει υπερκινητικότητα, η Λάρνακα κινείται στον αντίποδα. Εκεί, η ηγεσία του ΔΗΣΥ προσπαθεί ακόμη να συμπληρώσει το ψηφοδέλτιο, καθώς δύο θέσεις παραμένουν κενές. Παρά τις επαφές και τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, φαίνεται πως η συμμετοχή δεν προχωρεί με τον αναμενόμενο ρυθμό.
Η εξήγηση, σύμφωνα με κομματικές πηγές, είναι μάλλον απλή: Η παρουσία της προέδρου του κόμματος Αννίτας Δημητρίου στο ψηφοδέλτιο, είναι δεδομένη, ενώ και ο νυν βουλευτής Πρόδρομος Αλαμπρίτης διαθέτει ισχυρή εκλογική βάση. Έτσι, αρκετά στελέχη εμφανίζονται διστακτικά να εμπλακούν σε μια αναμέτρηση όπου οι πιθανότητες εκλογής τους μοιάζουν περιορισμένες. Μέχρι στιγμής, υποψήφιοι θα είναι εκτός από την Αννίτα Δημητρίου και τον Πρόδρομο Αλαμπρίτη, η Άνδρεα Μανώλη και η Στάλω Βονιάτη ως αριστίνδην.
Η κατανομή των εδρών και οι νέες ισορροπίες
Σημαντική παράμετρος για τον εκλογικό σχεδιασμό αποτελεί η πρόσφατη μεταβολή στον αριθμό των εδρών ανά επαρχία. Η Λευκωσία χάνει μία έδρα, μειώνοντας τη δύναμή της από 20 σε 19, ενώ η Πάφος κερδίζει μία, αυξάνοντας τις δικές της σε πέντε. Η μεταβολή αυτή, αποτέλεσμα των πληθυσμιακών εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους, αλλάζει τις ισορροπίες και επηρεάζει τη στρατηγική κατανομής δυνάμεων του ΔΗΣΥ.
Στη Λευκωσία, οι υποψηφιότητες έχουν πλέον «κλειδώσει». Μετά από ορισμένες αποσύρσεις, ο αριθμός των υποψηφίων ταυτίζεται με τον αριθμό των διαθέσιμων θέσεων, γεγονός που επιτρέπει μια πιο ήρεμη διαδικασία. Το ίδιο ισχύει και για την Αμμόχωστο και την Κερύνεια, όπου τα ονόματα των υποψηφίων έχουν οριστικοποιηθεί χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις.
Αντίθετα, στην Πάφο το ενδιαφέρον εστιάζεται στο ενδεχόμενο προσθήκης πέμπτου υποψηφίου. Αν επιβεβαιωθεί η αύξηση των εδρών, το κόμμα θα χρειαστεί να προχωρήσει είτε σε νέα υποψηφιότητα είτε σε επιλογή μέσω αριστίνδην διορισμού, κάτι που θα δώσει μια επιπλέον ευκαιρία ανανέωσης στη σύνθεση του τοπικού ψηφοδελτίου.
Η εκλογική διαδρομή του ΔΗΣΥ την τελευταία δεκαετία
Η πορεία του Δημοκρατικού Συναγερμού στις βουλευτικές εκλογές της τελευταίας δεκαετίας αποτυπώνει με σαφήνεια τη σταδιακή μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού και την ανάγκη αναπροσαρμογής της κομματικής στρατηγικής. Το 2011, υπό την ηγεσία του Νίκου Αναστασιάδη, ο ΔΗΣΥ κατέγραψε 34,3% και αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, επιβεβαιώνοντας τότε τη σταθερή εκλογική του επιρροή. Πέντε χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 2016, το ποσοστό του κόμματος υποχώρησε στο 30,7%, γεγονός που αποδόθηκε στην αποστασιοποίηση μερίδας ψηφοφόρων αλλά και στην άνοδο μικρότερων πολιτικών σχηματισμών. Στις πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές του 2021, ο ΔΗΣΥ σημείωσε περαιτέρω κάμψη, συγκεντρώνοντας 27,8%, ποσοστό που, αν και τον διατήρησε στην πρώτη θέση, ανέδειξε τις τάσεις φθοράς και τον έντονο ανταγωνισμό που αντιμετωπίζει πλέον από νέες πολιτικές δυνάμεις.
Η πτωτική αυτή πορεία —από το 34% στο 27% μέσα σε μια δεκαετία— εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ανησυχία που επικρατεί σήμερα στην Πινδάρου και τη σημασία που αποδίδεται στην ενότητα και την επανασυσπείρωση της κομματικής βάσης ενόψει των εκλογών του 2026.
Η πρόκληση της συσπείρωσης
Σε πολιτικό επίπεδο, ο ΔΗΣΥ καλείται να δώσει μάχη σε δύο μέτωπα: Αφενός να διατηρήσει τη συνοχή του εσωτερικά, αφετέρου να ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της κοινωνικής του βάσης. Η ήττα του 2023 και οι μετέπειτα εσωτερικές αναταράξεις έχουν αφήσει ίχνη, που δεν έχουν ακόμη σβήσει. Η ηγεσία, με την Αννίτα Δημητρίου στο τιμόνι, επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό αφήγημα του κόμματος, δίνοντας έμφαση στη σταθερότητα, τη σοβαρότητα και την ανανέωση.
Ωστόσο, η πορεία προς τις κάλπες δεν θα είναι εύκολη. Η κόπωση της βάσης, οι διαφορετικές τάσεις στο εσωτερικό και η αναζήτηση νέας ταυτότητας μέσα σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο, καθιστούν το έργο της συσπείρωσης ιδιαίτερα απαιτητικό. Ο δρόμος μέχρι τον Μάιο του 2026 θα είναι, όπως αναγνώρισε και ο Ευθύμιος Δίπλαρος, ένας πραγματικός «αγώνας δρόμου».
Το ζητούμενο για τον ΔΗΣΥ, είναι αν θα μπορέσει να μετατρέψει αυτή την εσωτερική πρόκληση σε ευκαιρία αναγέννησης. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν το κόμμα που για δεκαετίες κυριάρχησε στην πολιτική σκηνή της Κύπρου θα κατορθώσει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών ή αν οι ανοιχτές πληγές θα παραμείνουν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία προς τις κάλπες.
